وفات
وفات صاحب جواهر،در اول شعبان سال1266 هجرى قمرى در نجف اشرفواقع شد و در مقبرهاى كه هم اكنون به نام او معروف است،مدفون گردید.
سید حسینبروجردى از شاگردانش،در باره وفات او می گوید:
ثم محمد حسن بن الباقر شیخ جلیل صاحب الجواهر منه استفدنا برهة مما سلف كان وفاته«علا ارض النجف»
«سپس محمد حسن فرزند باقر،شیخ بزرگوارى است صاحب كتاب«الجواهر».از او مدتى از دوران گذشته را استفاده نمودیم.تاریخ وفات او،جمله«بر سرزمین نجف برترى جست»است.)
سید حسین آل بحر العلوم كه از حاضرین تشییع جنازه صاحب جواهر بوده، درباره تاریخ وفاتش گوید:
«تبكیه شجوا و تنعاه مؤرخة «
«ابكى الجواهر هما فقد ناثرها»
با سوز دل در مرگ او مىگریى،و با حال عزا تاریخ او را مىنویسى كهفقدان جواهر گرد آورنده آن را به گریه واداشت.
شیخ عبدالحسین مؤلف آثار الشیعة الامامیه كه نوه صاحب جواهر است،درتاریخ وفات جد مذكورش انشاء نموده و بر لوح قبرش ثبتشده است:
ذا مرقد الحسن الذات الذى دفنت اسرار احمد فیه بل سرائره اودى و قد ایتم الاسلام ارخه «بین الانام یتیمات جواهره»
این مرقد حسن است،فردى كه اسرار احمد(ص)،بلكه مكنوناتپنهانى او در او مدفون شده است.با رفتن او اسلام یتیم شد،ولى در بین مردم درهاىجواهر او هنوز موجود است.
تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه
